Hamileliğimden beri anneler arası bir bilgi paylaşım ortamı arıyordum. Bir sürü anne bebek forumuna denk gelmiştim ama oralar genellikle daha geleneksel annelerin paylaşımda bulunduğu ortamlardı. Benim çevremden duyup kaçındığım her türlü batıl ıvır zıvır dışında doğru düzgün bir içeriğe ulaşmak pek mümkün değildi. Sonra bir şekilde Nurturia'ya denk geldim. Forum formatının dışında, annelerin bilgi ve deneyimlerini paylaştığı inanılmaz kaliteli kullanıcılara sahip bir internet sitesi... Bir kaç aydır düzenli olarak okuyor, kendimce katılımda da bulunuyorum.
Ama...
Bakıyorum yavaş yavaş herkes birbiriyle samimi oluyor, toplantılar düzenleniyor, kişisel bilgiler paylaşılıyor.
Bir şekilde ben dışında kalıyorum bu tarz muhabbetlerin.
Sorun bir internet sitesindeki hiç tanımadığım insanlar değil.
Sorun, benim insanlarla iletişim kuramıyor, ilişkilerimi ilerletemiyor olmam. İzmir'den taşındığımdan beri yavaş yavaş artan bu durum artık canımı yakıyor.
Küsme meselesi de şu aslında: İzmir'e gittiğimi belirttiğim iletimin üzerinden bir buluşma fikri oluştu. Ben de heves ettim buluşma için gün - mekan belirlemek üzere bir ileti daha gönderdim. Bir kaç gün bekledim baktım kimse pek oralı olmuyor, üstelemedim.
Kaç gündür kimsecikler fark etmemiş olsa da küsmüştüm onlara... Yeni yeni barışıyorum, gene kendi kendime :)
sevgili seaborne,
YanıtlaSilben "anne buluşmalarına" pek dahil olamayan bir nurturia'yım. biraz da zamansızlıktan çok ileti gönderemiyorum, çok cevap yazamıyorum, bazen ben de senin gibi güceniyorum, özellikle de yazdıklarıma cevap gelmeyince.
hatırladığım kadarıyla sen beni ilk arkadaş olarak ekleyen annesin. o yüzden ben seni takip ediyorum sürekli :) söyleyeyim dedim.
sevgiler, moodswing
Sevgili Selen,
YanıtlaSilÇok mulu oldum mesajını görünce:) Şu aralar ben de vakitsizlikten iyice elimi eteğimi çektim internet aleminden ama vakit buldukça senin blogunu okuyorum. Duru'ların paralel gelişimini takip etmek çok hoşuma gidiyor.